Thursday, November 22, 2007
Wednesday, November 21, 2007
Langir fattarar
Stundum misskilur maður hluti svo hræðilega. Svo hræðilega að manni finnst bara ekkert annað koma til greina og maður pælir ekki einu sinni í því. Stundum misskilur maður hlutina þannig í mörg ár. Og af hverju er ég að skrifa þetta... jú kannski var ég að fatta í dag að ég er búin að vera misskilja einn mjög stóran hlut af starfsemi unglækna síðan ég mátaði slopp í fyrsta sinn. Æææ... ekki svo gaman að fatta þannig... sérstaklega ekki fyrir framan aðra. En jæja...
Það er ágætt að fatta svona meðan maður er ennþá bara kandídat ;)
Það er ágætt að fatta svona meðan maður er ennþá bara kandídat ;)
Thursday, November 15, 2007
Valkvíði
Ég hef hingað til ekki getað ákveðið hvað ég á að verða... þetta er mjög erfitt. Fékk hins vegar afhent skema á fundinum í gær...
Ég held það sé ákveðið... við verðum öll bráðalæknar.
Konulæknar
Ég mætti á fund hjá Félagi kvenlækna í gær. Eina ástæðan fyrir því að ég mætti er sú að Edda var að fá verðlaun fyrir að vera hæsta konan á kandídatsprófinu í vor (reyndar var hún hæst yfir allan bekkinn). Ég hef alltaf haft pínu fordóma fyrir svona kvenfélögum... mér finnst bara að það eigi að vera jafnrétti og það þurfi ekkert að stofna einhvern saumaklúbb til þess. Ég skipti hins vegar algjörlega um skoðun á þessum fundi! Auðvelt að fá mig á sitt band ;)
Held það sé nefnilega rétt hjá formanninum að manni finnst þetta félag pínu asnalegt núna en eftir því sem við fáum meiri starfsreynslu sjáum við að félagið vinnur þarft starf. Kom mér á óvart að það eru um 1200 læknar starfandi á Íslandi, þar af aðeins um 350 konur. Mér var einmitt sögð saga af spítalanum um daginn... þar voru 5 konur á teymi, sérfræðingur, deildarlæknir, aðstoðarlæknir og 2 læknanemar. Þær gengu stofugang samviskusamlega eins og góðu teymi sæmir... síðar um daginn kvörtuðu einstaka sjúklingar yfir því að enginn læknir hefði litið til þeirra þennan daginn. Já svona er þetta... þegar maður er niðri á bráðamóttöku og er bara í spítalabol og spítalabuxum en engum sloppi er það undantekning ef enginn heldur að maður sé hjúkrunarfræðingur... þrátt fyrir að maður kynni sig og er auk þess skreyttur með hlustunarpípu og nokkrum stykkjum af píptækjum.
En alla vega... þessi fundur í gærkvöldi reyndist hin besta skemmtun... var svolítið eins og risastór saumaklúbbur! Við þessar 10 úr hópi unglækna sem mættum skemmtum okkur konunglega... ég hef ekki grátið svona mikið úr hlátri lengi.
Verð þó að viðurkenna að ég fékk gífurlegan kjánahroll alveg niður í tær þegar kallað var yfir hópinn: "Áfram konur" og allir stóðu upp og klöppuðu. Þá leið mér illa... mig langaði helst að sitja sem fastast en þar sem ég er ekki beint þekkt fyrir að ráðast á móti straumnum asnaðist ég á lappir og lét lófana snertast... en laust þó
Held það sé nefnilega rétt hjá formanninum að manni finnst þetta félag pínu asnalegt núna en eftir því sem við fáum meiri starfsreynslu sjáum við að félagið vinnur þarft starf. Kom mér á óvart að það eru um 1200 læknar starfandi á Íslandi, þar af aðeins um 350 konur. Mér var einmitt sögð saga af spítalanum um daginn... þar voru 5 konur á teymi, sérfræðingur, deildarlæknir, aðstoðarlæknir og 2 læknanemar. Þær gengu stofugang samviskusamlega eins og góðu teymi sæmir... síðar um daginn kvörtuðu einstaka sjúklingar yfir því að enginn læknir hefði litið til þeirra þennan daginn. Já svona er þetta... þegar maður er niðri á bráðamóttöku og er bara í spítalabol og spítalabuxum en engum sloppi er það undantekning ef enginn heldur að maður sé hjúkrunarfræðingur... þrátt fyrir að maður kynni sig og er auk þess skreyttur með hlustunarpípu og nokkrum stykkjum af píptækjum.
En alla vega... þessi fundur í gærkvöldi reyndist hin besta skemmtun... var svolítið eins og risastór saumaklúbbur! Við þessar 10 úr hópi unglækna sem mættum skemmtum okkur konunglega... ég hef ekki grátið svona mikið úr hlátri lengi.
Verð þó að viðurkenna að ég fékk gífurlegan kjánahroll alveg niður í tær þegar kallað var yfir hópinn: "Áfram konur" og allir stóðu upp og klöppuðu. Þá leið mér illa... mig langaði helst að sitja sem fastast en þar sem ég er ekki beint þekkt fyrir að ráðast á móti straumnum asnaðist ég á lappir og lét lófana snertast... en laust þó
Subscribe to:
Posts (Atom)
